W 1655 roku miał miejsce najazd Szwedów na Polskę. Szwedzi starali się rozszerzyć swoją potęgę na Bałtyku. Próbowali również zwiększyć swoją dominację nad Mare Nostrum, morzem pomiędzy Polską a Szwecją.
Imperium Szwedzkie było w tym czasie potężnym narodem. Miało dużą armię i było uważane za główną siłę militarną w północnej Europie. Jednak koszty wojny były zbyt wysokie, aby skarb państwa mógł je pokryć. Ponadto Szwedzi stracili wiele terytoriów bez żadnej interwencji ze strony Francji. Efektem tego był potop szwedzki. Potop miał miejsce, ponieważ król polski upomniał się o koronę szwedzką.
Wojna trwała przez dwieście lat. Był to krwawy i kosztowny konflikt, ale do jego zakończenia było jeszcze daleko. W 1654 roku do walki włączyła się Rosja.
Szwedom udało się podbić większość regionu bałtyckiego. Zajęli większość Liwlandu, najbogatszej prowincji Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Ich głównym celem było zdobycie polskiej korony, kontroli nad Morzem Bałtyckim i przejęcie Mare Nostrum.
Inwazja Szwedów na Polskę była bardzo udaną operacją. Zajęli większość regionu, w tym najważniejsze miasta. Zniszczyli wszystko na swojej drodze. Splądrowali zamki, miasta, kościoły, manuskrypty, marmury, instrumenty muzyczne, dywany, a nawet tureckie namioty. Ich armia składała się z 14 700 piechoty i 375 dział. W bitwie stracili 1200 ludzi. Ich straty były przede wszystkim w pułkach kawalerii.
Chociaż Szwedzi odnieśli wielkie zwycięstwo, koszty wojny przekroczyły możliwości ich skarbu w zakresie opłacenia żołnierzy. Ponadto ograbili Polskę z najcenniejszych dóbr. W rezultacie krajowi pozostało niewiele pieniędzy na naprawę infrastruktury.
Atak Szwedów na Polskę był ważnym wydarzeniem w XVII wieku. Cesarstwo Szwedzkie zdobyło wiele doświadczeń z ostatniej wojny 30-letniej. Zdawali sobie również sprawę z roszczeń wysuwanych przez polskich królów Władysława IV Wazę i Władysława III Olbrachta. Wiedzieli też, że unia polsko-litewska miała wspólną granicę ze Szwecją w Liwlandii.
W XVII wieku wspólnota polsko-litewska została osłabiona przez różne wojny z Kozakami i caratem Rosji. Armia szwedzko-brandenburska nie była wystarczająca do utrzymania Warszawy. Została ona zmuszona do odwrotu. W 1620 roku Szwedzi dysponowali dużą i w dużej mierze nieprzygotowaną armią. Dysponowali jedynie flotą składającą się z siedmiu średniej wielkości okrętów o tonażu od 200 do 400 ton. Szwedzi zdobyli również Warszawę.
Najazd szwedzki na Polskę był ważnym wydarzeniem w historii Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Dotknął najbogatsze prowincje kraju i był pierwszym od ponad dwustu lat uderzeniem regionu w poważną wojnę.
Atak Szwedów był dopiero początkiem. Król Szwecji, Karol X, chciał prowadzić wojnę. Imperium Rosyjskie było gotowe mu pomóc i zaoferowali duże wsparcie. Obiecali również stłumić buntownicze elementy wewnątrz królestwa.
Podobne tematy
